Ghanese pindasoep

Enkele maanden geleden klopte een jonge vrouw op de deur. Anne Ayoo Hildering Owalla wilde graag de kookstudio huren om met een groep Afrikaans te koken. Vandaag is het zover. Rond half drie kwam Anne, met haar man Yuri en zoons Leyon en Ferron, om de studio om te toveren naar een Afrikaanse eettent; maskers, doeken, beelden.
Vanavond kookt zij onder andere Ghanese pindasoep met kip. Ik heb natuurlijk meteen naar het recept gekeken en dat vergeleken met de Surinaamse pindasoep; geen grote verschillen. Ik hoop vanavond nog een bakje mee te kunnen snoepen.

Voor hen die het niet weten; de slaven die in Suriname terecht kwamen werden vaak vanuit Ghana naar Suriname gebracht. Dat wil overigens niet zeggen dat de slaven Ghanezen waren; in Fort Elmira werden slaven uit diverse gebieden in Afrika bij elkaar gebracht en verscheept. Er is wel een verwantschap tussen beide landen en er zijn ook culturele overeenkomsten. Zo zijn er zowel in Ghana als in Suriname vertellingen over een spin; een slimme sluwe spin.
Voor spinverhalen: Een leuke introductie bij de verhalen van Anansi, ook juist voor kinderen, is het volgende internetadres: http://www.schrijversnet.nl/anansi/index.htm.

Anne ondersteunt met haar stichting Maisha Bora het werk van het Boma Rescue Center , een initiatief van de Holy Cross Catholic Church in de achterstandswijk Dandora (Nairobi) deze vrijwilligersorganisatie haalt kinderen van de straat, en de vuilstortplaats, begeleidt de kinderen om een beter uitzicht voor de toekomst op te bouwen door middel van scholing en bijeenkomsten. Voor meer info over dat project: http://www.weeskinderen-kenia.nl/

Pillen

Vanochtend heeft Mies de malariatabletten bij de apotheek gehaald; een enorme stapel doosjes. De reis komt dichterbij; het begint zo nu en dan ook al te kriebelen. Het zijn de dagen van lijstjes maken van dingen die we niet moeten vergeten.

Op aanraden van Roel Martens pikken we de huurauto niet op bij het vliegveld; we zijn moe en het verkeer op de Hihgway is in vergelijking met vroeger verschrikkelijk, en dat was toen al de lastigste weg. We worden nu opgehaald met een busje en worden naar het huis gebracht. De volgende dag gaan we de auto dan halen.

Verder ga ik vanmiddag een nieuw boek ophalen van Cynthia McLeod en Hennah Draaibaar. Zij hebben een boek over Paramaribo geschreven. Ik ben benieuwd.

Weerzien

Op zondag 17 juni hadden we een aantal van onze Surinaamse collega’s uitgenodigd om herinneringen op te halen. Paul, Henk, Paula en Roel brachten foto’s, swingende kaseko-muziek en een fles Parbo-bier. Wij hadden een aantal lekkere Surinaamse gerechten gemaakt; pom, roti en heri-heri. Henk en Paula hadden we al bijna 20 jaar niet meer gezien; Paul en Roel zien we iets vaker, maar ook niet jaarlijks.

Was het weer goeie ouwe tijd? Ja. Het is een cliché, maar daarom niet minder waar of waardevol: je gaat weer verder waar je jaren gelden bent gebleven. Ieder neemt zijn rol weer op zich. Roel is vorig jaar nog in Suriname geweest en vertelde dat er toch vrij veel veranderd is. Roel gaf toe eigenlijk nooit echt afscheid heeft kunnen nemen van Suriname. Henk en Paula hebben jaren in Afrika en Zuid-Amerika gewerkt en gewoond. Henk werkt als econoom bij Cordaid.

Op de foto van links naar rechts: Paul Minkjan, Paula Meijlink, Mies, Tij, Fred, Roel Martens, Tineke, Henk Heitink en Rik.

(Klik op de foto voor een vergroting)
Op de foto van links naar rechts: Paul Minkjan, Paula Meijlink, Mies, Tij, Fred, Roel Martens, Tineke, Henk Heitink en Rik.

Afgelopen dinsdag zijn Fred, Rik, Tij en Mies naar het vaccinatiecentrum gegaan. Daar gevaccineerd met DTP, gele koorts en hepatitus A (en B voor Tij). Tineke was vanmorgen aan de beurt. tevens de recepten gekren voor de malariatabletten. Een half uur later; 8 spuiten gezet, recepten gekregen en 300 euri lichter!
Gisteren heeft Fred een 4 wheeldrive gehuurd. Daarmee kunnen we ook zelf een stuk de binnenlanden in. Tij vind het maar een vette wagen en Rik baalt ervan dat hij er niet in mag rijden omdat hij nog maar net zijn rijbewijs heeft.
Fred en ik vragen ons af hoe het zal zijn. Zal de melk nog in plastic zakken zitten, is het brood nog steeds dat kleffe spul? Schaarste zal er niet mee zijn en dus geen lange ijen voor net geslachte, nog lauwe kip. 3 keer per dag douchen om weer wat op te frissen, onder een koude douche.
We verheugen ons op de centrale markt met de verse groente en fruit, vis en vlees. Ook de vele kleine restaurantjes aan de waterkant en dan met zijn allen naar Brownsberg, Nieuw Nickerie, Nieuw Amsterdam en de vele andere plaatsen waar we goede herinneringen aan hebben.
Via deze website zullen we het thuisfront en alle geïnteresseerden informeren.